ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားေဆာင္ရြက္ျခင္း

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ကိုအေရွ႕ေတာင္အာရွအဆင့္ျမွင့္မည္

          ျမန္မာျပည္ပညာေရးစနစ္က လြတ္လပ္ေရးမရမီွ ကိုလိုနီ ေခတ္ တြင္ျပဌာန္းခဲ့ေသာ ပညာေရးစနစ္အတိုင္းသာဆက္ လက္ တည္ ရွိေနပါသည္။

          ကိုလိုနီေခတ္တြင္စတင္ေသာ ပညာေရးစနစ္မွာ ျပဌာန္းစာ အုပ္သတ္မွတ္၍ ထိုျပဌာန္းစာအုပ္အားသင္ရိုးကုန္ေအာင္ သင္ျပီး ရ လာဒ္ ကိုစာေမးပြဲေအာင္ျခင္းရႈံးျခင္းျဖင့္ဆံုးျဖတ္ေသာစနစ္ျဖစ္သည္။ ထိုစနစ္ ကိုျမန္မာျပည္တြင္ ယေန႕တိုင္ က်င့္သံုးဆဲျဖစ္၏။ (ယခု ေခတ္ တြင္သင္ရိုး ကုန္ေအာင္ ပင္မသင္ေတာ့။)

          မ-ဆ-လ ေခတ္ ၊ န-၀-တ ေခတ္ ေတာက္ေလွ်ာက္သင္ရိုး ညႊန္းတမ္းေျပာင္းလဲခဲ့သည္မွ အပစနစ္ေျပာင္းသည္ဟူ၍ မရွိခဲ့ပါ။ ဤ စနစ္မွာ အေျခခံပညာေရးမွ တကၠသိုလ္ပညာေရးအထိျဖစ္သည္။ ထို အရာကိုကၽြႏ္ုပ္တို႕မွျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမည္။ လြယ္ကူေသာကိစၥမဟုတ္ပါ။ သို႕ေသာ္ မလုပ္လို႕လည္းမျဖစ္ပါ။

၁။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္အား အေရွ႕ေတာင္အာရွအဆင့္သို႕ျမွင့္တင္ေရး။

၂။ အေျခခံပညာအဆင့္အတြက္ ဆရာအတတ္သင္သိပၸံ ႏွင့္ ပညာေရးတ ကၠသိုလ္ မ်ားကို အဆင့္ျမွင့္ေရး။

၃။ အေျခခံပညာေရး သင္ၾကားမႈစနစ္မ်ားေျပာင္းလဲေရး။

၄။ အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားရွိ မိဘဆရာအသင္း ရံပံုေငြ ေကာက္ခံ ျခင္း ႏွင့္ သံုးစြဲျခင္းဆိုင္ရာဥပေဒမ်ား ျပဌန္းသတ္မွတ္ျခင္း။

၅။ မူလတန္းအဆင့္ပညာေရးကို လူတိုင္း မသင္မျဖစ္သင္ယူႏိုင္ေရး။

          ကၽြႏ္ုပ္တို႕ ၈၈ မ်ိဳးဆက္မ်ားက စစ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ မူလ တန္းမွ တကၠသိုလ္ထိေက်ာင္းတက္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္၍ ျမန္မာျပည္ပညာ ေရးစနစ္အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိသူမ်ားျဖစ္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႕တိုင္းျပည္၏ အေျခခံပညာေရးအား ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မွီရန္အတြက္ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ စု ၃ စုခန္႕ အခ်ိန္ယူရမည္ျဖစ္ပါသည္။

          ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ထိုင္း ႏိုင္ငံတြင္ ၂ ႏွစ္၊ ေနာ္ေ၀ႏိုင္ငံတြင္ ၄ ႏွစ္ ေနခဲ့၏။ ယခု ယူေက တြင္ေနသည္။ သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံတို႕၏ ပညာေရးစနစ္ကို ေလ့လာခြင့္ရခဲ့၏။ ေက်ာင္းမ်ားကိုေလ့လာခြင့္ရ၏။ ျပဌာန္း စာအုပ္မ်ားေလ့လာခြင့္ရခဲ့၏။ ပညာေရးစနစ္က အလြန္ကြာျခားေနျပီ ျဖစ္ပါသည္။

ေနာ္ေ၀ႏွင့္အဂၤလန္ပညာေရး

          ကၽြန္ေတာ္တို႕အုပ္စု ေနာ္ေ၀အထက္တန္းေက်ာင္းသို႕ ေလ့ လာေရးသြားခဲ့၏။ ဂီတအထူးျပဳေက်ာင္းသားမ်ားက တီး ၀ိုင္းအျပည့္ျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႕အား ၾကိဳဆိုသည္။ တူရိယာပစၥည္း အားလံုးတို႕က ပထမတန္းစားျဖစ္သည္။ ေဆး၀ါးပညာ အထူးျပဳအခန္းကိုေရာက္ေတာ့ ေသြးေပါင္ ခ်ိန္ျခင္း၊ ေသြးအုပ္စုခြဲျခင္းတို႕အား ေဆာင္ရြက္ေပး၏။ သူတို႕၏နားၾကပ္ မ်ားျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႕ ခႏၶာကိုယ္အႏွံ့သို႕နားေထာင္ၾက၏။ အေဆာက္အဦး အင္ဂ်င္နီယာ ေက်ာင္းသားမ်ား အခန္းကိုေရာက္ေတာ့ ေဟာခန္းအ တြင္းရွိတစ္ေနရာတြင္ တိုက္အိမ္အေသးစားတစ္လံုးကို ကိုယ္တိုင္ ေဆာက္ေနၾက၏။ ေနာက္ေန႕တြင္ျပန္ဖ်က္ျပီး ေနာက္ထပ္ေဆာက္ၾကအံုးမည္ျဖစ္သည္။ စက္မႈေက်ာင္းသားမ်ားအခန္းကိုေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ ေတာ္ဘာမွန္းမသိေသာစက္ပစၥည္းမ်ားျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနၾက၏။ မီဒီယာ ေလ့လာေနေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားက သူတုိ႕ရိုက္ကူးထားေသာ
ေၾကာ္ျငာစီဒီ ကိုဖြင့္ျပ၏။ ဗီဒီယိုထုတ္လုပ္ေရးအတြက္ သံုးေသာ ပစၥည္းမ်ားက လုပ္ငန္းခြင္သံုးပစၥည္း အစစ္မ်ားျဖစ္သည္။ ဤ သည္က တစ္ႏိုင္ငံလံုး ရွိအစိုးရ ေက်ာင္းမ်ား (StateSchools) အားလံုးျဖစ္သည္။ သီးသန္႕ေၾကးၾကီးေပးရေသာပုဂၢလိကေက်ာင္းမ်ား (Private Schools) မဟုတ္ၾကပါ။

          အဂၤလန္ရွိမူလတန္း ကေလးအတြက္ ဆရာမကေပးလိုက္ ေသာအိမ္စာမွာ သူမွာလိုက္ေသာ ေခါင္းစဥ္ တစ္ခုအေၾကာင္းကို အင္တာနက္တြင္ ရွာလာျပီး စာတမ္းေရးလာဖို႕ျဖစ္သည္။ သူရွာေဖြ ၿပဳစုေရးသားလာခဲ့ေသာ အခ်က္အလက္ေပၚ မူတည္၍ (ေကာင္း၊သင့္၊ညံ့) ဆရာမက သတ္မွတ္ေပးသည္။

          အထက္တန္းေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ပထမဘာသာစကား အဂၤလိပ္စာအၿပင္၊အျခားဥ ေရာပဘာသာစကားတစ္ခုခုကို မသင္မေနရ သတ္မွတ္ထားသည္။ (ဥပမာ-မူလတန္းအရြယ္မွစ၍ အဂၤလိပ္ဘာသာရပ္အၿပင္ စပိန္ သို႕မဟုတ္ ၿပင္သစ္ သို႕မဟုတ္ ဂ်ာမန္ဘာသာရပ္ တခုခုကို မၿဖစ္မေန သင္ယူရ၏။) စာသင္ႏွစ္ အတြင္း စံနစ္တက် အားကစားေလ့က်င့္ေပးၿခင္း၊ ဂီတပညာသင္ေပးၿခင္း၊ ခရီးရွည္ ၊ ခရီးတို၊ ခရီးၾကမ္း ေလ့လာေရးမ်ိဳးစံု ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားအုပ္စုလိုက္ အတူတကြထြက္ေစၿခင္းၿဖင့္ အေထြေထြဗဟုသုတ ရေစၿခင္း၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၿခင္းပညာရေစၿခင္း၊ ဇြဲ လံု႕လ ဝီရိယရွိေစၿခင္းတို႕က တႏွစ္စာ သင္ရုိးညႊန္းတမ္းတြင္မပါမျပီး ျဖစ္သည္။ ကြန္ျပဴ တာသင္တန္းက ျမန္မာျပည္မွာလို အီးေမး၊ အင္တာနက္သင္တန္းမ်ား အထူးတလည္ မလိုအပ္ပဲ၊ အိမ္မွာရွိေသာ ကြန္ျပဴတာကို ေန႕စဥ္ သံုးစြဲေလ႕က်င့္ရင္း ကေလးတိုင္း လုပ္တတ္သည္။ Power Point, Excel တို႕ကိုေက်ာင္းမွာသင္၏။ အထက္ တန္းေက်ာင္းသားတိုင္း Lap Top တစ္လံုးစီရွိသည္။ အိမ္မွ၀ယ္မေပး ႏုိင္လွ်င္ေက်ာင္းမွ လေပးျဖင့္ငွား၏။ ကြန္ျပဴတာပ်က္စီးလွ်င္ အာမခံ ကုမၸဏီမွေလွ်ာ္သည္။ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာမ်ား အင္တာနက္တြင္ လုပ္ ႏိုင္၏။ အားကစားက မလုပ္မေနရျဖစ္သည္။ ေလ့က်င့္ထားေသာ အား ကစားနည္းျပက စနစ္တက်သင္ၾကား၏။ အားကစား၀တ္စံု အျပည့္
ကေလးတိုင္း၀တ္ရ၏။ ကစားကြင္းမ်ား အလံုအေလာက္ရွိသည္။

         ဆရာမ်ားက ဆရာျဖစ္သင္တန္း မ်ိဳးစံုတက္ျပီးျဖစ္ရသည္။ ေက်ာင္း ႏွင့္ မိဘ အျမဲတန္းအဆက္အသြယ္ရွိ၏။ ဤမွ်ေလာက္ ကြာ ျခားေနေသာ ပညာေရးအဆင့္အတန္းကို ယခုမွ စမလုပ္လွ်င္ ဘယ္ေတာ့လုပ္မည္နည္း။

          ဤအဆင့္ကိုေရာက္ရန္ ကၽြႏ္ုပ္တို႕အေနျဖင့္ ပညာေရးတစ္ခု ထဲကိုပင္လွ်င္ အတင္းျမွင့္တင္ႏိုင္ပါမွ ေနာက္ဆယ္စုႏွစ္ ၂ စု ၃ စုခန္႕ အနည္း ဆံုးေစာင့္ရဦးမည္ဆိုလွ်င္ လြန္မည္မထင္ပါ။


  ေကာင္းျမတ္သူ
(မူ၀ါဒေရးရာဌာန)